W ostatnich 20 latach sektor farmaceutyczny w Polsce zyskał bardzo wiele na znaczeniu. Apteka przekształciła się niemal całkowicie w miejsce sprzedaży bezpośredniej, a farmaceutów praktycznie zrównano z handlowcami. Farmaceuci w innych sektorach gospodarki stali się siłą najemną, ale jednocześnie niezbędną do funkcjonowania wielu firm zarówno prywatnych, jak i państwowych. Sytuacja ta jest kontrastowa wobec tego, co reprezentowała apteka oraz kim była osoba z wykształceniem farmaceutycznym w ubiegłych wiekach, gdy większość farmaceutów była równocześnie właścicielami aptek, osobami poszanowania publicznego i zawodowego. Ówcześnie osób z wykształceniem farmaceutycznym było niewiele, a ci, którym się udało zdobyć ten szanowany fach, zazwyczaj stawali się właścicielami prężnie funkcjonujących prywatnych ośrodków odpowiedzialnych z całokształt opieki zdrowotnej państwa. Z tego właśnie powodu przedstawiciele organizacji, które w latach 90. ubiegłego wieku powstały w celu reprezentowania aptek, skupiają się głównie na interesach ich właścicieli.

Choć dziś mniej niż 10% farmaceutów jest właścicielami aptek, a cała rzesza osób z wykształceniem farmaceutyczny pracuje w zupełnie innych sektorach, to te same – dawno powstałe, archaiczne organizacje nadal dbają o interesy, rzekomo, całej grupy zawodowej. Prowadzi to do absurdalnej sytuacji, w której większość, czyli pracownicy, de facto pozostaje pod nadzorem niewielkiej liczby organizacji pracodawców – samych pracodawców lub organizacji, których przedstawiciele nie wiedzą, czym zajmują się farmaceuci w prywatnych i państwowych firmach oraz jaka ogromna odpowiedzialność na nich spoczywa.

Istnieje wiele mechanizmów, poprzez które ten brak równowagi wpływa niekorzystnie na grupę zawodową magistrów farmacji. Kiedy zmiany w farmacji w Europie i na świecie postępowały, Polska stała w miejscu, biernie im się przyglądając. Gdy świat robił dwa kroki do przodu, my cofnęliśmy się o jeden. Nie ma chyba drugiego zawodu, którego dotyczy aż tak duży dysonans w tym względzie. Natomiast magister farmacji, w większości krajów świata postrzegany jako specjalista najwyższej klasy, darzony ogromnym społecznym szacunkiem i zaufaniem, w Polsce jest niesłusznie utożsamiany ze stereotypowym właścicielem apteki – biznesmenem żądnym coraz większych zysków.

Dynamika zmian i trendów w opiece zdrowotnej zapewnia farmaceucie możliwości nowych kierunków rozwoju. Fakt, że farmaceuci zaczynają odgrywać coraz większą rolę w życiu społecznym, należy przyjąć z zadowoleniem. Jednakże jednocześnie są oni coraz bardziej narażeni na nowe obszary ryzyka. Mimo pewnych pozytywnych zmian nasze interesy i obawy rzadko są brane pod uwagę. Pozostawia to wśród profesjonalnych farmaceutów zasadne poczucie izolacji, niedocenienia i braku realnego wpływu na decyzje, które nas dotyczą.

Dlatego chcemy stanąć na straży naszych praw wszędzie tam, gdzie są rozpatrywane dotyczące nas kwestie. Będziemy współpracować z każdym, kto podziela nasz cel – chęć poprawy warunków pracy magistrów farmacji w każdym sektorze branży farmaceutycznej.

Nie interesują nas wystąpienia medialne, synekury ani pozorne zainteresowanie koniunkturalnych polityków. Naszym celem jest dobro polskich magistrów farmacji.

Jesteśmy młodzi, ale doświadczeni, ambitni i zdeterminowani. Nie boimy się wyzwań ani ciężkiej pracy w słusznej sprawie!

Nie pozostawaj bierny i dołącz do nas!